هرچند در صنعت موسیقی همگان ریموند کورزویل را مترادف با پیانو دیجیتال و کییبوردهایی میدانند که نام او را بر خود دارند، این تنها بخش کوچکی از خروجی خلاقیت او از سال 1964 است که ریموند دبیرستانی برای اولین بار نرمافزاری نوشت که میتوانست به شیوه بزرگان موسیقی آهنگسازی کند.
این ابداع برای او چندین جایزه ملی به همراه داشت که یکی از آنها از سوی رئیسجمهور وقت امریکا لیندون جانسون به او اعطا شد.
او در سال 1970 از انستیتو تکنولوژی ماساچوست (MIT) در رشته علوم و ادبیات رایانه
فارغ التحصیل شد و در چند سال پس از آن اسکنر تخت CCD و مقلد گفتار را ابداع کرد و با فراهم کردن امکان تشخیص تقریبا هر نوع فونت، در تکامل تکنولوژی OCR (تشخیص نوری حروف) نقش به سزایی داشت.
با کنار هم قرار دادن این سه او دریافت که تمام لوازم مورد نیاز برای ساخت یک سیستم تبدیل متن به گفتار را دارد یا به عبارت سادهتر کامپیوتری که برای نابینایان کتاب بخواند.
با فراهم کردن تکنولوژی، کورزویل در سال 1976 شرکت تولیدات کامپیوتری کورزویل را تاسیس کرد و ماشین کتابخوان او بسیار مورد توجه مطبوعات و تلویزیون قرار گرفت.
از آن زمان تا کنون کورزویل به عنوان مبدع سیستم سمپلینگ صدا برای دهههای متمادی پیشروی صنعت تکنولوژی موسیقی بوده است و سنت نوآوری و برتری را تداوم بخشیده است.